Nooit Volmaakt 1929

Nooit Volmaakt 1929

Scheepstype: tjalk

Bouwwerf: Remkes Bodewes

Bouwjaar: 1929

Lengte: 2130 cm

Diepgang : 0.80 cm

Breedte : 450 cm

Kruiphoogte : 270 cm

Officiële thuishaven : Elburg

Motor : perkins

Bouwjaar van de motor : 2001

Vermogen van de motor : 55 PK

ENI-nummer : 03040539

   

Groninger Boltjalk ‘Nooit Volmaakt’

​Historie, Restauratie en Modernisering van een Varend Monument

​Gegevens van het schip:

​Naam: Nooit Volmaakt
​Type: Groninger Boltjalk
​Bouwjaar: 1929
​Huidige eigenaar: Dhr. P. Foppen

​1. Een uniek ontwerp voor de Groninger kanalen en Maren
​De ‘Nooit Volmaakt’ is een van de laatste boltjalken die in 1929 werd gebouwd volgens de tradities van de 19e-eeuwse scheepsbouw. Hoewel de motorisering in die tijd al in opkomst was, kozen de eerste eigenaren voor een schip zonder motor, maar met een overvloed aan sierlijke details. Omdat het echtpaar geen kinderen had, investeerden zij hun zorg en middelen in de verfijnde afwerking van hun schip, dat zij gebruikten voor de beurtvaart in de Groninger kanalen en maren.
​De boltjalk was een beproefd vervoermiddel voor de regio. Wat dit type onderscheidt van andere tjalken, is de geknikte kim: een hoekige overgang van de bodem naar de zijden. Deze bouwwijze verving de oudere houten schepen zoals de snik, omdat ijzer duurzamer was en meer laadvermogen bood bij een geringe diepgang. In de zomermaanden, wanneer er weinig vracht was, werd het lege ruim gebruikt als extra woonruimte. Men kon dan binnendoor van de roef naar het vooronder lopen via een deur in het aanvaarschot.

​2. Persoonlijke Historie: Het leven aan boord en de oorlog
​Het leven van de eerste eigenaren was getekend door trouw aan traditie. De schipper overleed vrij vlot na de bouw, waardoor de schippersvrouw er alleen voor kwam te staan. Zij bleef haar schip onvoorwaardelijk trouw en woonde er tot haar dood op.
​Tijdens de latere restauratie werd er in het ruim een pistool uit de Tweede Wereldoorlog gevonden, door de schipper verborgen om zich tegen de Duitsers te kunnen wapenen. Dit wapen hangt nog steeds als sierstuk in de originele roef. Ook is er in het verleden een opduwer aangekocht om de inzetbaarheid te vergroten, maar deze is ter zijner tijd weer verkocht om de focus volledig op de authentieke staat van de tjalk te leggen.

​3. De kunst van het jagen
​Tot diep in de 20e eeuw werd het schip voortbewogen door de wind of door middel van jagen: het voorttrekken van het schip vanaf de wal met een borsttuig (zeel). De Groninger infrastructuur was hier volledig op ingericht met vlakke jaagpaden en houten rolpalen in de bochten, die voorkomden dat de jaaglijn het schip in de bocht tegen de wal trok.

​4. Restauratie door de Familie van Dijk: Het noodlot slaat toe
​Toen de familie Van Dijk het schip kocht, troffen zij een triest gezicht aan: het casco zag eruit alsof het volledig was uitgebrand. Er zat geen mast meer op en een zeilplan ontbrak. Met groot respect voor de historie zijn zij begonnen aan een enorme hersteloperatie. Zij hebben de ‘Nooit Volmaakt’ opnieuw getuigd en volledig ingetimmerd.
​Tijdens deze periode kreeg de familie echter te maken met een angstaanjagend incident. Terwijl het schip was drooggevallen, sloeg de bliksem in de mast. De kracht van de inslag was zo immens dat de oorspronkelijke houten mast volledig versplinterde; de houtsnippers lagen werkelijk overal rondom het schip verspreid. Wonder boven wonder raakte niemand gewond, maar de schade was enorm. Na dit incident is er de bewuste keuze gemaakt om de houten mast te vervangen door een stalen exemplaar, wat de veiligheid en duurzaamheid van het schip aanzienlijk heeft vergroot.

​5. De Toekomst: Een nieuwe koers vanaf 2024
​In 2024 is een nieuw hoofdstuk aangebroken onder eigenaar Dhr. P. Foppen. Hij transformeert het schip tot een, zelfvoorzienend varend woonschip. Wat dit project extra bijzonder maakt, is dat P. Foppen en zijn partner op dat moment totaal geen ervaring hadden met het varen en zeilen met een platbodem. Ondanks deze uitdagende start zijn zij de uitdaging met volle overgave aangegaan.
​Het schip is momenteel volledig geïsoleerd en voorzien van een electrisch systeem om zo goed als onafhankelijk ("off-grid") te kunnen functioneren. De steile leercurve op het water houdt hen echter niet tegen om de historie levend te houden. Samen met een groep enthousiaste vrijwilligers nemen zij actief deel aan evenementen zoals de Mattenschippersrace, waardoor het vakmanschap van de boltjalk behouden blijft voor de toekomst.