Harmonie 1927
Scheepstype: luxemotor
Bouwwerf: Boot, Woubrugge
Bouwjaar: 1927
Lengte: 3000 cm
Diepgang : 120 cm
Breedte : 540 cm
Kruiphoogte : 450 cm
Officiële thuishaven : Leeuwarden
Motor : Volvo TMD91 1B
Bouwjaar van de motor : 1962
Vermogen van de motor : 200 PK
ENI-nummer : 03030460
De Harmonie begon haar leven als luxe motor met Alice als naam. Een Luxe motor is een type Nederlands schip, voor het eerst gebouwd in het begin van de jaren twintig met een stuurhut en comfortabele roef om in te wonen.
Ze werd in 1927 gebouwd bij scheepswerf Boot in Woubrugge, met een lengte van 27 meter en een breedte van 5,40 meter – opvallend breed voor haar type. Ze was met deze maten afgestemd op de sluis van Dintelsas en vervoerde suikerbieten naar de fabriek in Dinteloord. Dit afstemmen van de maten van een schip, op sluizen of lading, gebeurde vroeger wel vaker.
De vracht van het schip bestond later uit van alles. O.a. cement voor de Antlantikwal (een ruim 5000km lange verdedigingslinie die door Nazi-Duitsland tussen 1942 en 1944 werd aangelegd ter voorkoming van een geallieerde invasie). En later veel mest vanuit Friesland voor de bollenstreek. De Harmonie is hier dus dus vele malen het IJsselmeer voor overgestoken.
In 1962 kreeg ze van de nieuwe eigenaar, schipper Heemskerk, haar huidige naam: Harmonie. Ze werd verlengd met maar liefst 11 meter tot 38 meter en kreeg een nieuwe motor: een Volvo Penta TMD96 1B van 200 pk, die nog steeds aanwezig is. Ze konden zo aanzienlijk meer vracht vervoeren. De schipper woonde met zijn gezin in de roef.
Heemskerk heeft nog een paar jaar gewerkt als brugwachter en het schip bracht hem in die tijd van brug naar brug.
Rond 1977 raakte ze uit de vaart en werd ze vele jaren gebruikt als opslag voor visnetten in Stavoren. Daar was ze, met haar 38 meter, jarenlang een vertrouwd beeld in de haven. Ook nu nog herkennen inwoners het schip wanneer we naar Stavoren komen. De familie Heemskerk woont daar nog.
In 2008 begon een nieuw hoofdstuk: ze werd door de vorige eigenaar verbouwd tot woonschip en ingekort tot 30 meter. Di 30 meter was de maximale lengte voor een ligplaats in Leeuwarden en 3 meter langer dan haar oorspronkelijke lengte. Daarbij werd ook het huidige mastdek gemaakt, maar nog niet voorzien van een mast.
Sinds de zomer van 2012 wonen wij, Klaus en Petra Spithost, samen met onze poezen het hele jaar aan boord. Bijzonder is dat de vorige eigenaar in ons huis is komen wonen. We hebben als het ware ‘geruild’. Dat maakte de gezamenlijke verhuizing ook tot een bijzondere ervaring met het schip vlak bij ons huis voor dat doel.
In dat jaar hebben we ook de mast, lier en laadboom laten plaatsen. Inmiddels kunnen we de lier voor de laadboom elektrisch bedienen.
We hebben centrale verwarming en warm water door het hele schip (op diesel), en gebruiken de laadboom om hout voor de houtkachel in de woonkamer aan boord te krijgen. Soms gaat het dak/dek er, net als vroeger, deels af om bijvoorbeeld een koelkast of meubels in of uit het ruim te krijgen. Via het trappetje en de kleine deurtjes in de stuurhut is dat niet mogelijk.
De stroomvoorziening regelen we met zonnepanelen op de stuurhut en het dek en met een aantal lithium (LiFePO4) accu's. We zijn voorzien van alle gemakken aan boord. Zelfs een afwasmachine ontbreekt niet.
We zijn sinds 2017 qua water zelfvoorzienend. Een waterfilter (met zelfreinigend membraansysteem) filtert het buitenwater. Daarmee zetten we koffie en thee, draaien wassen, douchen we en vullen zelfs zo nu en dan ons ligbad aan boord. Water halen is voor ons dus verleden tijd.
We varen vooral op de Friese meren en zoeken alleen voor de wintermaanden een vaste ligplaats op. Maar net als schipper Heemskerk varen we de Harmonie ook wel eens het IJsselmeer over en bezoeken we andere steden en plaatsen.
Eens per 7 jaar gaat het schip van 80 ton staal uit het water. Het vlak wordt dan gekeurd en we kunnen dan onderhoud doen aan de romp van het schip: verwijderen van aangekoekte zoetwatermosseltjes en schilderen van het vlak. En aan een schip is altijd onderhoud te doen.
Zo blijft ook dit varend erfgoed behouden door gebruik. Iets waar Klaus zich al jaren actief voor inzet binnen de LVBHB, de Landelijke Vereniging tot Behoud van het Historisch Bedrijfsvaartuig.
