Vrouwe Catharina 1882

Vrouwe Catharina 1882

Scheepstype: dienstvaartuig

Bouwwerf: Gebr.Smit te Kinderdijk

Bouwjaar: 1882

Lengte: 1730 cm

Diepgang : 145 cm

Breedte : 560 cm

Kruiphoogte : 250 cm

Officiële thuishaven : Geen

Motor : Scania D8R01

Bouwjaar van de motor : 1963

Vermogen van de motor : 150 PK

ENI-nummer : 12696BR0TT1969

   

Ons schip dateert al uit 1882 en behoorde de eerste 46 levensjaren tot de vloot van het Ministerie van Oorlog. Anders dan je zou verwachten was het in dienst bij de Landmacht en niet bij de Marine en was het onderdeel van het Korps der Torpedisten, met als kenmerk TD 2. Dit korps beschikte over vier ijzeren schokkers die op de werf van J. en K. Smit te Kinderdijk waren gebouwd. De ontwerpteke- ningen bevinden zich overigens nog in de collectie van het Maritiem Museum Rotterdam. Hier hebben we uiteraard de fotokopieën van. De schepen werden weliswaar schokkers genoemd, maar het onderwaterschip is wel degelijk afwijkend van, bijvoorbeeld, de Urker schokkers. Het is veel ronder, eigenlijk een rondbodem en veel spitser in de boeg en ook het achterschip is meer geknepen.
Deze schokkers werden door het legerkorps in de toenmalige zeegaten als het Hollands Diep en de Brielse Maas ingezet om de, voor die tijd, zeer geavanceerde elektroschok torpedo's te leggen als verdediging tegen eventuele binnendringende vijandelijke schepen.
De torpedo's konden vanaf de wal met een heel lang snoer elektrisch tot ontploffing worden gebracht.
De hoge en zware stevenbalk van de schokker werd gebruikt als kraan om de mijnen te kunnen lichten voor onderhoud. Door het terugvallende boeisel konden ze relatief makkelijk met een val aan boord gehesen worden. Met een bijboot kon de bemanning onder de lange boegspriet het gevaarlijke werk doen.

Na haar trouwe dienst in de eerste wereldoorlog werd ze verkocht aan de visserij. Waarin ze zware, en niet altijd fraaie, aanpassingen kreeg. Waaronder een grote kajuit en een veel te grote motor. Na een kleine 72 jaar werd ze gevonden door de vorige eigenaar Ruurd die haar weer het silhouet gaf die bij het schip hoort. Door omstandigheden heeft hij de enorme klus niet af kunnen maken. En toen vonden wij haar! Wij gaan met liefde verder met dit project. Het is ons varende woonzeiler. Ons plan is om haar naar de 21e eeuw brengen door het plaatsen van o.a. zonnepanelen en uiteindelijk een elektrische motor. Oftewel een modern schip in een oud jasje.