Maria 1910

Maria 1910

Scheepstype: klipper

Bouwwerf: Van Goor, Kampen

Bouwjaar: 1910

Lengte: 2441 cm

Diepgang : 110 cm

Breedte : 490 cm

Kruiphoogte : 380 cm

Officiële thuishaven : De Lier

Motor : DAF

Bouwjaar van de motor : 1973

Vermogen van de motor : 115 PK

ENI-nummer : 03050111

   

Aan het begin van de 20e eeuw kende de Nederlandse binnenvaart moeilijke tijden. Er waren te veel schepen, waardoor de prijzen daalden, en de opkomst van de verbrandingsmotor veranderde het werkveld ingrijpend. Bovendien trok de stoomtrein veel waardevolle en tijdkritische lading weg uit de binnenvaart. Ook scheepswerf Van Goor in Kampen had nauwelijks werk. Om het personeel toch bezig te houden besloot de werf zonder opdracht een nieuw schip te bouwen: een klipperaak. Men besteedde veel zorg aan de vormgeving, zodat het schip aantrekkelijk zou zijn voor een toekomstige koper.

In februari 1910 verscheen het schip in het weekblad Schuttevaer, waar ze slechts drie weken te koop stond. Het werd gekocht door D. de Weerd uit Kampen, die haar de naam Flevo gaf. Hij vervoerde er vracht mee, zoals te zien is op de foto waarop het schip geladen en onder zeil bij Lemmer voorbij komt. In 1924 nam zijn zoon Hendrik het schip over, waarvoor hij een hypotheek van 5000 gulden afsloot. Hij herdoopte haar tot Rival en bleef ermee zeilen, maar liet vlak voor de oorlog een zijschroef installeren om makkelijker door windstille of smalle kanalen te varen.

Na de oorlog moderniseerde hij het schip verder: de mast werd verwijderd en er kwam een Ilzenburger middeldrukmotor met een stuurhut achterop. Deze motor beviel echter niet en werd vervangen door een 36 pk Industrie-motor. In 1961 verkocht hij het schip aan de jonge schipper M. van Weelden, die het de naam Maria gaf. Na enkele jaren vrachtvaren eindigde het schip in Amsterdam, waar het vanaf 1966 als woonschip lag.

In 1978 werd het gekocht door T. Krom, die een langdurige restauratie begon om het weer zeilend te maken. De kalffdekken en het boegroer verdwenen, de mastkoker en het mastdek keerden terug, en een nieuwe mast, een nieuw roer en nieuwe zwaarden werden vervaardigd. Het schip zeilde weer en werd intensief gebruikt voor wedstrijden en vakanties. Na 47 jaar voor het schip te hebben gezorgd droeg hij het over aan de huidige eigenaar, T. Vijverberg, die het avontuur voortzet.